Vijfde weekend op Afrikaanse bodem!

Dag blanke vrienden van ons!

Vorige blog is geëindigd bij vrijdagmiddag dus start ik nu met vrijdagavond. Kwestie van al onze avonturen op de hoogte te zijn.

Vrijdagavond hebben het weekend ingezet met onze vrienden van onderwijs en met de ergotherapeuten. We gingen eerst eten in de Coast View en dachten eens te genieten van een heerlijke maaltijd na 3 dagen water en brood. Helaas het werd een kleine tegenvaller. Anouk bestelde frietjes met kipcurry en kreeg rijst. En ze had echt zin in frietjes, den duts. Ik dacht eens de spaghetti te proberen maar echt een aanrader vond ik dat ook niet. Dan eet ik liever de spaghetti van de mama!

. Shanon was nog behoorlijk tevreden. Na onze maaltijd namen Anouk en ik de taxi richting Katriens huis, Shanon besloot om vroeg in haar bedje te kruipen, we gingen Lies en Elise oppikken en dan onze leraren gaan vergezellen op de Newman High school. We kregen het wel even benauwd in de taxi wanneer de politie ons tegenhield. De taxichauffeur moest uitstappen en de koffer even opendoen. Maar we mochten dan toch gewoon doorrijden. De leraren hadden een gezelschapspellenavond ‘georganiseerd'. Uiteindelijk hebben we geen enkel spel gespeeld maar gewoon wat bijgekletst. Gezellig avondje was dat.

En toen was het weer weekend. Ons vijfde op Afrikaanse bodem al realiseerde we ons wanneer we zaterdag wakker werden. We hadden onze wekker gezet want gingen babysitten op de kindjes van Katrien en Nkora, Noah en Owen. We lieten Shanon achter in Aqua Lodge want zij besloot wat te bachelorproeven. Anouk en ik stapten dan door richting Norad, zo noemt het domein waar Katrien woont. Ookal was het nog maar half 10 het was al goed warm. Toen we aankwamen werden we hartelijk ontvangen door Owen. Katrien vertrok dan naar de winkel. We hebben Owen en Noah wat geëntertaind en wanneer Katrien thuiskwam keken we nog naar ‘De leeuwenkoning'. Na het middageten met KAAS zijn we teruggekeerd naar Aqua Lodge. Dan was het gedaan met het mooie weer we werden helemaal doorweekt door de regen... Verder hebben we niet veel meer gedaan. 's Avonds keken we nog een filmpje en gingen we op tijd slapen.

Zondag is het wasdag dus schoten we na het ontbijt in actie. Wanneer we klaar waren gingen we wat internetten. Na de middag gingen we voor een bruin kleurtje aan het zwembad liggen. Samen met Sara, Matthias, Lien, Lies en Elise, ook Katrien, Nkora en de kindjes waren erbij. Na 3 uurtjes werd al snel duidelijk dat het bruin kleurtje eerder een rood kleurtje was bij sommigen, rarara bij wie? s' Avonds besloten we nog eens budgetvriendelijk te koken en maakten we spaghetti met worteltjes, tomaten en paprika's. En dat heeft gesmaakt.

En daarmee was het weekend weer voorbij, want ‘den tijd vliegt als ge u amuseert'.

Groetjens van ons!
Anouk, Karen en Shanon

HIV - campagne

Hoi vrienden!

Ondertussen zijn onze eerste campagnes achter de rug. Woensdag gingen we naar een middelbare school aan de rand van Kigoma. We waren van plan om Form 1 & 2 te doen, ale zo was het eigenlijk afgesproken! Maarja in Afrika gebeurt alles onverwachts natuurlijk. We konden het enkel met Form 1 doen, maar dit was beter dan niets. Na een uurtje en een half te wachten werden alle studenten samengeroepen. Ze moesten allemaal hun stoel nemen en buiten onder de boom komen zitten. Voor ons werden er tafels en stoelen gebracht. Wanneer alle 150 leerlingen zich geïnstalleerd hadden konden we beginnen. We begonnen met een kleine introductie maar het werd al snel duidelijk dat Engels hier niet echt begrepen werd. Gelukkig hadden we 2 broeders, Trèsor en Julius, bij ons die alles wat konden vertalen naar het Swahili. Uiteindelijk hebben we ze toch veel zaken bijgeleerd die ze nog niet wisten. Ze waren heel actief en hadden veel vragen dat is altijd leuk natuurlijk. Na 80 minuten zat onze eerste campagne erop en keerden we terug naar Kigoma city. Daar kochten we ons een plaatselijke specialiteit, gegrilde maïs.

’s Avonds hadden we geen eten in ons huisje want onze kok was ziek dus hadden we maar een brood gekocht. Er was geen elektriciteit toen we er aankwamen dat was weer een tegenvaller. We zochten ons dan maar wat lectuur om ons bezig te houden. Na een uurtje of 2 hadden we terug elektriciteit dus besloten we nog een aflevering van ‘Van vlees en bloed’ te kijken.

Donderdag hadden we geen campagne dus gingen we nog een dagje stage doen in het ziekenhuis. Toen we er aankwamen zagen we geen andere studenten. Dat vonden we natuurlijk heel goed nieuws. Meer werk voor ons! ;) Er waren 4 dames in arbeid en 3 dames net bevallen. We wouden ons meteen nuttig maken dus vroegen aan de vroedvrouw wat we konden doen. Haar antwoord was: ‘Mopping’. Dus namen we wat water en 3 aftrekkers en begonnen we een beetje te kuisen. En dat was nodig. We vonden lege ampulletjes, spuiten met de naald nog op, plastiek,… onder de bedden. Het was een man die de nacht had gehad! Dat verklaart veel. J. Na het kuisen konden we ons met de patiënten bezig houden. De vroedvrouw onderzocht eerst de dame, daarna mocht Anouk, bij de volgende was het de beurt aan Karen. Ze stonden er allemaal goed voor dus we zagen de bevallingen al komen! Daarna was er een even een momentje niets te doen dus mochten we ons in de zetel installeren. Na een kleine pauze was het zover. De eerste dame was volledig. Anouk deed haar 2 paar handschoenen aan en zette zich klaar. Na enkele keren persen werd een gezond jongetje geboren. De dame was heel dankbaar. Nadat de placenta geboren was, controleerde de vroedvrouw op mogelijk rupturen. Ze was intern gescheurd dus ging de vroedvrouw een dokteres halen. Blijkbaar was zij ook niet instaat om het te hechten dus moest de dame naar een ander ziekenhuis gebracht worden. Terwijl we aan het wachten waren op het vervoer was het mijn beurt om een bevalling te doen. Ik bracht een meisje op de wereld. Ze was niet gescheurd. Alles was in orde. Ondertussen kon de andere dame getransporteerd worden. Anouk ging mee om het kind te dragen en Shanon ondersteunde de vrouw. Terwijl bleef ik bij een dame die ondertussen ook volledig was. Uiteindelijk is zij pas 2 uur later bevallen en heeft de vroedvrouw de bevalling gedaan. Het jongetje had een beetje last van slijmpjes dus besloot de vroedvrouw om te aspireren. Ze vroeg aan mij om een infuusleiding te nemen. Ik verstond nog niet goed waarom maar dat werd snel duidelijk. Ze knippen er een stuk van tussen en sluiten dat aan op de aspirator die met de voet bediend moet worden. Een slimme oplossing vonden we dat. Maar het was weer een leuk dagje. In de geboorteboek stond de stand op 245 geboortes voor de maand maart. We zullen hier wel nog wat ervaring opdoen.

Na onze werkdag keerden we terug naar Aqua Lodge, maar daar was geen elektriciteit. Dus gingen we maar naar boven. We kochten nog een pak pasta en een brood in de hoop dat er boven wel elektriciteit was. Maar helaas we hadden geen geluk dus gingen we maar voor brood met banaan. Uiteindelijk is de elektriciteit wel aangesprongen en keken we de laatste aflevering van ‘Van vlees en bloed’.

Dan komen we weer bij de laatste dag van de week: vrijdag. Vandaag hadden we terug campagne, deze keer hadden we form 3. Hun Engels is al beter maar toch nog niet volledig wat het moet zijn, dus hadden we gelukkig Julius en Lucas weer om te vertalen omdat we dit toch belangrijke informatie vinden die ze allemaal moeten weten en begrijpen. Wat ons opviel vandaag was dat er heel wat vragen en opmerkingen dezelfde waren als die van form 1.. Zo vroegen ze weer hoelang het virus overleeft buiten ons lichaam en wat als een kindje een condoom vindt en dat in haar/zijn mond steekt kan dat dan ook besmet worden, hoelang blijft het virus aanwezig in het lichaam van een dood persoon, en hoe is het hiv-virus ontstaan, waar is het begonnen… En zo gingen de vragen maar door dus ze zijn altijd wel heel aandachtig en zijn niet beschaamd om antwoorden te geven of vragen te stellen. Zo heeft zelfs een van de jongens vooraan komen demonstreren hoe je een condoom correct aan doet. En hij deed het echt goed, gaf heel veel informatie, we moesten niets aanvullen!

We komen altijd tot de theorie adhv stellingen waarbij zij moeten zeggen juist of fout en 1 stelling zorgt toch telkens weer voor wat discussie tussen de leerlingen. Namelijk de stelling: Kan HIV/AIDS genezen worden. Sommigen geloven hier namelijk in de alternatieve geneesmiddelen die gegeven worden door een plaatselijke medicijnman die beweert dat ze HIV genezen. Anderen gaan dan in de aanval en zeggen dat dit helemaal niet wetenschappelijk bewezen is. Wij maken dan ook altijd nog eens duidelijk dat er inderdaad momenteel nog geen medicatie is dat HIV kan genezen. En we vermelden ook nog eens duidelijk waar ze zich kunnen laten testen en waar ze gratis condooms kunnen halen.

Het is altijd weer een beleving met die studenten! Zo vroeg een 15-jarige ook Anouk haar telefoonnummer maar die heeft ze wijselijk maar niet gegeven.

Straks gaan we uit pure nood nog maar eens eten, ‘onzen boy’ is al een paar dagen afwezig wegens een sterfgeval in zijn familie dus hebben we al 3 dagen geen eten gehad. En gisteren en eergisteren was er dan ook geen elektriciteit dus konden we zelf ook niets koken waardoor het boterhammen waren maar die zijn we nu dus beu en we willen nog eens iets lekker en warm eten! Dus trakteren we onszelf op een etentje!!

Toedels

Shanon, Karen & Anouk

Kind en gezin in Afrika

Dag lieve mensjes allemaal

Er is weeral een weekje gepasseerd wat gaat de tijd hier snel!

Dit weekend gingen we eens een stranddagje doen, een beetje zonnen, wat zwemmen, gewoon genieten en relaxen dus.. Maar daar dacht het regenseizoen toch wel anders over. Na een vermoeiende en warme tocht (ja toen vergezelde de zon ons nog) van een uur kwamen we aan op Golden beach resort. Het was toen al middag dus besloten we eerst gezellig te picknicken, Lies & Elise hadden een lekkere pastasalade gemaakt! Iets later zagen we de buien al hangen, het begon te overtrekken. We zijn dan toch nog snel het meer ingegaan dat we toch niet voor niets naar daar waren gestapt. Iets nadat we terug uit het water waren begon het te regenen en kwam de wind opzetten, we hebben dan maar de taxi teruggenomen naar aqualodge waar we dan met het thuisfront hebben geskyped!

Maandag zijn we dan terug naar het Ujiji Health center gegaan. Er lagen weer enkele vrouwen in arbeid maar omdat ze hier nooit veel doen, ze toucheren bijvoorbeeld maar om de 4uur of als ze zien dat de vliezen gebroken zijn, zijn we eens op verkenning geweest op andere 'afdelingen'. Zo hebben we een beetje Kind & Gezin gespeeld, de mama's komen elke maand met hun kindje langs om gewogen te worden, ze hebben dan ook een klein boekje mee waar een curve instaat en dan moesten we daar telkens het gewicht opzetten. Toen alle kinderen gewogen waren, een stuk of 50, zijn we gaan kijken naar de vaccinatie-afdeling. Hier hebben ze ook een vaccinatieschema, de kindjes krijgen een inenting tegen mazelen en hepatitis B. Polio krijgen ze in de vorm van orale druppeltjes en retinol (vitamine A) ook oraal. Mazelen wordt in het rechterdijbeen gedaan subcutaan, hepatitis B in het linkerdijbeen intramusculair. Shanon heeft al die kindjes pijn gedaan! Vandaar ook dat god haar vandaag gestraft heeft, ze gleed namelijk uit en kon nog maar net overeind blijven. Er liepen ook juist 3 kindjes die dat natuurlijk hilarisch vonden!

Er was deze nacht ook een prematuurtje geboren van 28 weken, maar hier is helemaal geen sprake van een couveuse of van zuurstoftoediening. De verpleegkundige sprak enkel over het voorkomen van hypothermie dus het kindje lag goed ingepakt en ook paste men af en toe skin to skin toe met de mama. Maar zuurstof of andere hulp kreeg het kindje niet. Toen wij zeiden dat het ook wel zuurstof zou kunnen gebruiken, heeft ze toch eens gebeld naar het andere ziekenhuis of zij niets hadden voor het kind goed warm te houden en extra zuurstof te geven maar dat hadden zij ook niet dus daar stopte haar ondernemingen. Tegen de middag is het kindje dan ook spijtig genoeg overleden.

Karen en Anouk hebben samen met de andere Belgische studenten hun beste beentje voor gezet tijdens een partijtje voetbal met de kinderen van Mandaleo. Na een voorsprong hebben ze uiteindelijk toch het onderspit moeten delven. Het is dan ook niet alles om in die hitte heen en weer achter een bal te lopen. Maar gelukkig zijn er geen te ernstige ongelukken gebeurt, enkel Karen die eens op haar gat lag, maar dat zijn we hier al gewoon van haar :-) Shanon was ondertussen aan het skypen met haar klas en ze vond het superleuk om haar klasje eens terug te zien!

Woensdag hebben we de eerste voorstelling van onze HIV-campagne, we zijn benieuwd hoe die gaat verlopen, hoe goed ze gaan meewerken. Want volgens de student-leerkrachten hier zijn ze het interactie-lesgeven niet gewoon.

We zullen ook nog eens wat vertellen over ons huisje, beter laat dan nooit zeker! Wij zitten in een huisje met allemaal Belgische studenten en 1 medewerker van de Broeders van Liefde. Ik & Karen delen een kamer en Shanon deelt een kamer met Elien. In het begin waren we hier met 14 personen dan was het wel nogal drukbevolkt, nu zitten we hier met 9 dat is eigenlijk wel ideaal. Het eten is hier echt wel lekker, geen rijst met bonen voor ons hier, gelukkig maar!! Onze kok/poetsman/klusjesman/... Eric is echt een pareltje, hij kookt zeer lekker en laat ons huisjes steeds proper achter. We hebben hier meer luxe dan in België, niet moeten koken, niet moeten afwassen en niet moeten opruimen :-).

Ons weekmenu:
Maandag: spaanse omelet, rijst, pikant groentesausje en aubergines
Dinsdag: Frietjes, vlees/vis, groentesausje en gebakken bananen
Woensdag: pastaschelpjes, ugali, vis/vlees, witte kool en bakbananen
Donderdag: rijst, kip, groentesaus en aubergines
Vrijdag: spaghetti met een eiersaus (favoriete dag van Anouk & Shanon!)
Zaterdag: aardappelen, vis/vlees, groenten (spinazie, witte kool, aubergines, ...)

Zondag is het Eric zijn vrije dag dus dan koken we zelf of gaan we uit eten, deze zondag hebben we wentelteefjes gemaakt, jammiieee wat waren ze lekker!!

Voila zo zijn jullie weer een beetje op de hoogte!
Wij worden ook graag op de hoogte gehouden! Om deze verborgen boodschap te verduidelijken: mail ons regelmatig of reageer eens op ons blog!!! :-)

Ps: Erkenning geven in het Swahili gaat nog niet zo vlot, sorry mevr. Michiels en mevr. Goedemé!
PPs: We kijken al uit naar de komst van mevr. Lahaye en mevr. Goedemé!!

Kusjes

Shanon, Karen & Anouk

Bevallingen op Afrikaanse bodem

Hellokes,

Eventjes weer een update:

Zaterdag hebben we naar een filmpje gekeken, The White Masai, bij Katrien thuis. Het was gezellig.
Zondag zijn Anouk & Karen dan nog gaan zwemmen in het Tanganyika Lake hotel met Lies, Elise en Matthias, terwijl Shanon nog in aqualodge bleef met Sara en Lien. Daarna zijn we dan met z’n allen gaan eten in Coast View buiten het lekkere eten daar hebben we ook genoten van een mooie zonsondergang.

Maandag was het onze eerste dag in het Ujiji Health Center, we hebben al onmiddellijk een bevalling gezien. Daarna was er nog een complicatie bij een pasbevallen vrouw, fluxus postpartum (nabloeding voor de leken onder ons), ze hebben dan een infuus opgestart en haar vaginaal onderzocht. Er zijn dan nog enkele bloedklonters uitgekomen en de vroedvrouw zei dan dat haar cervix (baarmoederhals) gescheurd was. Ze hebben dan een dokter opgebeld die na een uurtje dan toekwam, hij onderzocht haar dan maar zei hier is te weinig licht en te weinig plaats dus moest de vrouw naar het ander ziekenhuis worden overgebracht. Maar de dokter had geen haast, hij is eerst nog eens met ons rondgegaan naar de andere patiënten die er nog lagen. Er waren ook 2 artsen bij die nog een extra opleiding aan het volgen waren tot gynaecoloog, en de arts vroeg dan verschillende vragen aan de artsen in opleiding maar ze konden niet altijd antwoorden dus hebben wij die dutsen maar wat geholpen :-).
Daarna was het die dag nog rustig en was het vooral met de vingers draaien.

Vandaag was het dan onze 2^de dag en deze was gelukkig wat drukker. Toen we toekwamen waren er 2 vrouwen binnen. We mochten dan de ene vrouw onderzoeken, Karen heeft dit dan gedaan, ze had toen 5cm. Ik heb dan eventjes haar rug gemasseerd, maar iets later moest ze maar wat rondlopen van de vroedvrouw. Daarna moest die ene vrouw bevallen maar dat deden de studenten van daar met 3 stonden ze klaar met ‘steriele’ handschoenen. Het zijn steriele handschoenen maar ze doen ze aan zoals ze gewone handschoenen dus bye bye steriliteit! De bevalling ging nog vrij vlot.

Iets later stond onze vrouw dan op het punt om te bevallen, ik zei tegen Karen dat ze maar vlug handschoenen moest aandoen dat deze voor ons was :-)!! Ze moest dan preventief 2 paar handschoenen aandoen. En de vrouw is ook nog vlot bevallen van een flinke meid, ik heb haar dan drooggewreven en haar gewogen, 4 kg 500! En de vrouw was niet gescheurd!

Ondertussen was er ook nog een 17jarig meisje binnengekomen waar we constant de rug van moesten masseren, bij elke wee riep ze ons. Dus om beurten masseerde ik, Shanon & Karen haar rug dan maar. Ik heb haar dan 2maal onderzocht en de laatste maal had ze volledige ontsluiting. Maar het was een eerste kindje dus het heeft nog eventjes geduurd voor ze persdrang kreeg en er zat ook te veel tijd tussen haar weeën na een uurtje hebben ze dan toch een infuus geplaatst en gestart met Syntocinon (weeënopwekkers). Ik stond al een tijdje klaar met mijn handschoenen aan maar ze perste helemaal niet goed. Er kwam dan een vrouw binnen voor haar 6^de kind die reeds volledige ontsluiting had dus heb ik mijn handschoenen gewisseld en heb ik haar bevalling gedaan. De Syntocinon begon dan toch te werken bij die 17jarige dus Karen deed ook vlug handschoenen aan om haar bevalling te doen.

Het kindje van de 17jarige had een navelomstrengeling en was heel slap bij de geboorte, na enige stimulatie en het ondersteboven houden van het kind kwam er toch een schreeuw uit zijn mond, gelukkig maar, we kregen het al warm!

De bevalling van het 6^de kind zei de vroedvrouw dat de cervix een stuk was uitgezakt dus als de placenta was geboren moest ik deze terug opduwen zei ze. Dit had ik natuurlijk nog nooit gedaan en zei ik ook maar ze zei geen probleem dat lukt je wel! Ik heb het dan maar gedaan maar heb haar toch gevraagd om nog eens te controleren en dat deed ze gelukkig dan ook. Bij mij was het een meisje van 3 kg 600.

We hebben deze bevallingen volledig zelfstandig mogen doen alsook het toucheren!
We hebben ook enkele malen naar de foetale harttonen geluisterd met de Pinard (instrument) en dit lukt ons al vlotjes!

Ondertussen was het al 16u en hadden we al niet meer gegeten van ’s morgens! We waren blij dat we daarna konden eten! En keerden moe maar voldaan huiswaarts!

We gaan normaal 2x per week naar daar omdat we ook nog met onze HIV-campagne zitten. Maar we zullen nog wel heel wat kunnen doen denken we, want we hebben de geboorteboek eens bekeken en er gebeuren daar gemiddeld 200 bevallingen per MAAND!!

Volgende keer gaat Shanon wel eens onderhoren of er nog een andere dienst is waar ze eens kan staan! Want ze vind dit natuurlijk ook allemaal interessant maar daar studeert ze niet voor, ze heeft wel een inspuiting kunnen geven! Taai vel die Afrikanen vond ze :-)

Tot de volgende!

Karen, Shanon & Anouk

Ujiji here we come!

Hoi hoi

Vandaag hadden we home based care. Toen we vertrokken richting het bureautje van home based care begon het natuurlijk te regenen. Daar aangekomen begon het enkel nog maar harder te regenen. De zuster die normaal ook meegaat op huisbezoeken was er op dat moment nog altijd niet dus stelde Trésor voor om anders eens naar een ziekenhuis daar in de buurt te gaan en de zuster zou dan wel naar daar komen. Dat vonden wij natuurlijk een heel strak plan! We waren natuurlijk wel drijfnat toen we daar aankwamen want we vonden het vanmorgen niet nodig om een paraplu of regenjas mee te nemen. Daar hadden we dan contact met een dokter en Trésor deed de hele uitleg, de dokter raadde ons aan om naar het andere ziekenhuis, Ujiji, te gaan omdat het daar drukker is en daar gebeuren ook de bevallingen.

We hebben dan nog eventjes geschuild daar maar zijn dan toch na een tijdje weer verder gestapt, we waren toch al kletsnat dusja. Trésor zei ons dan dat we met dit weer geen huisbezoeken gingen doen want de kleinere paden zijn dan echt moeilijk bewandelbaar, op de ‘zandhoofdwegen’ werden nu zelfs al beekjes gevormd. We zijn dan met een auto richting Ujiji getrokken. Daar werden we heel hartelijk ontvangen door Bernadette. Ze was zeer blij met de nurses en de midwifes, we mochten zelfs al onmiddellijk beginnen. Dus maandagmorgen trekken we richting Ujiji! We kijken er al naar uit! Ik en Karen hopen er wat bevallingen te kunnen doen, en Shanon zou toch ook graag eens een bevalling bijwonen en wie weet kunnen we haar de kneepjes van het vak leren zodat ze ook een bevalling kan meedoen.

Volgende week mag je dan zeker ook een update verwachten van wat we hebben beleefd. Want we weten ook zelf niet goed wat ons te wachten staat.

Tot schrijfs

Karen, Shanon & Anouk

Een weekje verder, een weekje bruiner. In Karen haar geval een beetje roder :)

Dag liefste bloglezertjes!

We zijn weer enkele dagen verder dus tijd voor een update.
Vorige zaterdag deden we een gezellige BBQ op het strand. Er was om 15u afgesproken dus iedereen op post, maar dat was zonder de Afrikanen gerekend. Een uurtje laten kwamen de broeders er dan uiteindelijk door. Ondertussen hadden we allemaal al een fris duikje in het meer genomen en een beetje bijgebruind. Rond 18u werden we geroepen door Jean-Michel en konden we aanschuiven. We konden kiezen tussen geit, koe en varken. Messen waren ze vergeten dus het was wel grappig iedereen te zien eten! Nadat we goed gegeten hadden bleven we nog wat gezellig op het strand chillen. Toen het echt te donker was zijn we met zen allen naar een cafeetje wat verder gewandeld en hebben we daar nog enen gedronken. Na deze gezellige avond zijn er nog enkelen gaan kennismaken met het uitgaansleven, anderen namen de taxi huiswaarts.

Zondagmorgend hadden we een ontbijtje gepland. Samen met de toffe West-Vlaamse meisjes Lies en Elise en natuurlijk ook met Lien, Sara en Matthias. We hadden afgesproken om 8u30 voor het hotel. Wanneer iedereen gearriveerd was konden we aanschuiven aan het buffet. Het was allemaal dik in orde. We konden à volonté fruit, wentelteefjes, pannenkoeken, spek, worstjes, toastjes ed nemen. En daarbij kregen we ook nog een eitje. Lekkerlekker.

Nadat we voldaan waren keerden we terug naar Aqua Lodge om het thuisfront een beetje op de hoogte te houden. Een uurtje later was het wel hoog tijd voor wat verfrissing. Dus een fris duikje was welgekomen. Karen had zich natuurlijk vergeten inwrijven dus dat rode kreeftje was 's avonds duidelijk te merken!

Maandag zijn we terug volop aan ons project beginnen werken. Ondertussen zijn we donderdag en nog steeds aan het werken aan ons project. Het spelbord voor de kinderen en de adolescenten is af. Nu moeten we juist nog een spelboekje en dergelijke maken.

Gisteren, woensdag, zijn we naar een medestudent van België haar stageschool geweest om wat vragen te beantwoorden rond Malaria, Cholera, Aids/HIV en soa's. Onze rit in de daladala richting school is er ook een om niet snel te vergeten. We wisten het niet goed zijn dus hadden we de naam van de school tegen de ‘conducteur' gezegd en hij liet uitschijnen dat het geen probleem was. Uiteindelijk is de bus vertrokken en we bleven maar zitten. En de bus reedt maar door tot we aan de eindhalte van de bus kwamen. We waren dus voorbij de school gereden maar die mannen wisten niet da het die school was. Dus hebben we de bus teruggenomen en afgestapt aan de school. Op Afrikaans uur kwamen we dan aan op de school. En het vragenuurtje kon beginnen. We stonden er allemaal van versteld wat voor vragen ze allemaal wisten te stellen. Het was wel eens de moeite. Na een uurtje konden we terugkeren richting Aqua Lodge.

's Avonds hebben we dan nog gezellig een filmpje gekeken.

Voila nu zijn jullie allemaal weer op de hoogte van onze Afrikaanse avonturen.

Groetjens & tot blogs.

Home based care

JAMBO!!! (Hallo)

Gisteren hadden we onze ‘home based care’, vermoeiend! Het was juist een zonnige, warme dag dus het was echt bakken, we moesten dan te voet telkens van de ene cliënt naar de andere en spijtig genoeg wonen ze dus niet naast elkaar :-). We hebben een bezoek gebracht aan enkele HIV-patiënten, aan kinderen met volledige of gedeeltelijke verlamming en dan nog aan een vrouw met kanker.

De HIV-patiënten voelden zich momenteel allemaal vrij goed en hadden ook nog voldoende medicatie dus daar moesten we niets doen. Het was telkens een kort gesprekje maar daar verstaan wij momenteel nog niet veel van. Als ze zich niet goed voelen dan helpen we de mensen met zich te wassen, hun huis een beetje proper maken, eten maken, …

Daarna gingen we naar de vrouw met kanker, zij wou een operatie in Dar es Salaam maar deze was veel te duur dus nu wacht ze gewoon tot ze sterft, maar momenteel voelt ze haar nog goed. Ze heeft 2 kindjes maar deze hebben alle 2 een mentale beperking dus zij zitten nu in Mandaleo, een project van de broeders van liefde, waar kinderen met een handicap zitten.

We zijn dan ook nog naar 3 huisjes gegaan waar een kindje is met een gehele of gedeeltelijke verlamming. Deze helpen ze dan ook waar ze kunnen, het ene kindje hebben ze gewassen en bij de andere was momenteel geen hulp nodig daar verliep alles goed.

Na de huisbezoeken zijn we dan naar een school geweest om te vragen of we daar mochten langskomen met onze HIV-campagne en dat was geen probleem, woensdag 30 maart en vrijdag 1 april gaan we daar voor de eerste keer onze campagne voorstellen. Dus we zijn benieuwd hoe het gaat verlopen en hoe goed ze gaan meewerken. We hebben nog 2 weken om de campagne af te werken dus we zullen mogen doorwerken maar het zal wel lukken. Want we gaan ook een werkboekje ontwikkelen voor de leerlingen en dan nog een syllabus voor de leerkrachten zodat de campagne ook kan verder gezet worden wanneer wij weg zijn.

Daarna zullen waarschijnlijk nog veel andere scholen volgen dus we zullen het druk krijgen maar we hebben ook gevraagd aan Katrien of we 1 of 2 dagen per week in een ziekenhuis mogen werken omdat we de werkwijze hier toch ook willen leren kennen.

Nu woensdag gaan we ook eens mee met Lotte (een Belgische studente die hier ook is) naar de school waar zij een project heeft opgestart omdat ze haar leerlingen de opdracht had gegeven om informatie te zoeken over cholera, malaria, aids/hiv en soa’s en ze vroeg of wij mee wouden met haar om te luisteren naar hun voorstelling en nog op eventuele vragen van hen te antwoorden door onze medische achtergrond want zij is studente sociaal werk.

Straks is het hier beachparty: bbq, muziek en zwemmen in het meer met alle Belgische studenten, broeders en medewerkers van de broeders van liefde dus het zal een gezellige boel worden!!
(We zullen nog eens foto’s trekken want het is weer enkele dagen geleden dat ik mijn fototoestel heb bovengehaald.)

Kwaheri (Saluu)

Shanon, Karen & Anouk

Onze eerste dagen Kigoma

Dag liefste bloglezertjes,

We zijn ondertussen weer 4 dagen verder en beginnen het hier al een beetje gewoon te worden. Momenteel hebben we nog niet veel stage gedaan maar daar komt hopelijk binnenkort verandering in. Nu zijn we gestart met een HIV-campagne, we doen deze samen met nog 2 andere Belgische studenten (een sociaal werkster en een psychologe). Voorlopig zijn we volop bezig met de uitwerking, het is de bedoeling dat we deze campagne in alle scholen en organisaties van de Broeders van Liefde gaan voorstellen. De campagne draait vooral rond de preventie van HIV/aids en rond educatie omdat het vaak toch nog taboe is hier.

Morgen gaan we huisbezoeken doen ‘Home based care’ bij HIV-patiënten. We gaan kijken hoe ze het stellen en of ze iets nodig hebben van medicatie. (We zullen laten weten hoe deze verlopen zijn.)

Ook hebben we al mogen genieten van het regenseizoen hier en hebben we al 2 regendagen gehad. Het is wel enkel ’s morgens dat het regent, in de namiddag komt de zon er telkens weer door. Gelukkig hebben we onze mooie regenbotjes mee (zie foto) deze komen goed van pas want het is hier dan telkens een echte modderpoel.

We zijn maandagmiddag ook al eens gaan eten in het Hiltop hotel samen met Sara, Lien & Matthias. Je kan daar goedkoop en lekker eten. Het is telkens een dagmenu: soep, een starter, hoofdmenu, dessert, vingerbadje en thee voor € 7,5. In de tuin van het hotel zitten ook zebra’s en aapjes, we hebben 3 zebra’s gezien maar buiten Matthias hebben we geen aapjes gezien.

Zondagmorgen gaan we gaan ontbijten in het Tanganyika- hotel met Lien, Sara, Matthias, Lies & Elise. Daar is ook een zwembad dus kunnen we daarna een duikje nemen in het zwembad.

We hebben ook al enkele plonsjes gedaan in het Tanganyika-meer, telkens een welgekome afkoeling.

Het Swahili wil nog niet zo goed lukken, West-Vlaams daarentegen lukt ons al aardig met dank aan Lies en Elise, ma ho seg beire wijs!

We will keep you posted!
See you soon
Karen, Shanon & Anouk

Ps: Ondertussen werken zowel de Afrikaanse als de Belgische nummer van Karen & Anouk. Dus hou ons up to date!