Nog zoveel dat we willen doen en nog zo weinig tijd want 21 mei staan we weer met beide voetjes op Belgische grond.

Vandaar ook dat onze blogverhaaltjes een beetje minderen..

Om te beginnen waar we eindigden:

Vrijdagavond zijn we naar Katrien gegaan, omdat Lies en Elise maandag richting Dar vertrekken en omdat we Katrien en Nkora met z’n allen wouden bedanken voor alle hulp, tips, ondersteuning, … die ze ons hier gegeven hebben. We hadden gevraagd aan de kok van aqualodge om een cake te maken. Ook hebben we het spelletje Time’s up gespeeld. Afrikanen en spelletjes gaan blijkbaar wel niet zo goed samen want je kreeg telkens maar 30 seconden maar dat deerde Nkora niet. Hij deed alles op het gemak :-) waardoor zijn team zwaar verloren is.

Zaterdag zijn we dan gaan ontbijten in het Lake Tanganyika hotel en daarna hebben we daar een beetje aan het zwembad gelegen. Ik en Karen zijn ook nog eens naar het centrum gegaan om nog wat dingen te regelen voor het ziekenhuis. ’s Avonds zijn we dan eerst naar bungalow gegaan (= dansen en zingen met de kinderen in Mandaleo) en daarna zijn we uitgeweest naar Kibo (= danstent).

Zondag hebben we ons eerst uitgeslapen en daarna hebben we wat gewerkt aan schooltaken. ’s Avonds zijn we dan gaan eten in de Coastview, waarschijnlijk voor de laatste keer :-(.

Maandag hadden we onze laatste HIV-campagne op Newman Highschool. Nu volgen enkel nog Mandaleo (opvangcentrum voor straatkinderen) en Muckachi (weeshuis) en dan zit onze campagne er helemaal op.
Gisteren was de campagne wel nog leuk, deze keer geen al te rare vragen. Enkel dan dat sommigen niet geloofden dat we HIV hebben gekregen van de apen maar dat het een straf is van God. Het was een klein gezellig groepje, enkelen hebben we zelfs een beetje Nederlands geleerd.

Gisteravond geraakte ik (Anouk) niet meer uit het toilet. Eerst dacht ik dat er iemand aan de andere kant stond en onnozel aan het doen was. Maar toen ik door het sleutelgat keek en niemand zag, merkte ik op dat de klink wel naar beneden ging maar het slot niet mee ging. Dus heb ik maar geroepen op de anderen, eerst hoorden ze mij natuurlijk niet maar uiteindelijk waren ze dan toch eens komen kijken waarom ik aan het roepen was. Het slot was enkel aan mijn kant zichtbaar dus kwam Matthias mij een vijl brengen langs het raampje buiten. Dat lukte niet echt dus bracht hij een groot hakmes. Jaime probeerde ook al eens de deur in te trappen maar dat ging blijkbaar toch niet zo vlot. Dus probeerde ik maar het hout af te snijden dat voor het slot zat. Toen Jaime hoorde dat het hout was zei hij terug dat ik achteruit moest gaan, maar ik had hem niet echt verstaan dus ik vroeg nog wat moet ik doen? Toen ik plots terug een trap tegen de deur hoorde, dus ik oooww dat moest ik doen en ben ik maar vlug achter gegaan en met een 3^de trap was de deur open!!!!! Hoeraa Jaime was mijn held van de avond :-) Ondertussen was het al 23u30, daarna zijn we dan maar gaan slapen want dat waren we eigenlijk al vroeger van plan maar ja daar stak de toilet een stokje voor..

Vandaag zijn we dan terug gegaan naar het ziekenhuis en hebben we nog eens een bevalling kunnen doen. En enkele vrouwen onderzocht. Daarna zijn we nog een naar de apotheker gegaan voor het materiaal te regelen dat we willen kopen met het projectgeld (pannenkoekenverkoop + borstkankerproject) want hij ging mij terugbellen maar dat had hij natuurlijk niet gedaan. Voorlopig hebben we met dit geld al een bloeddrukmeter, schorten, mondmaskers en spatbrillen gekocht. Omdat dit materiaal niet aanwezig is in het ziekenhuis maar we dit toch belangrijk vinden aangezien hier toch heel wat HIV-positieve dames bevallen.
Voor onze campagnes hebben we met dit geld ook al condooms gekocht en onze werkboekjes geprint.
Ook gaan we nog een deel geven aan Bangwhe (opvangtehuis voor weeskinderen en kinderen met een mentale/fysieke beperking) om een schommel te maken voor de kindjes daar.

Voila dat waren weer enkele van onze avontuurtjes hier..
Morgen gaan we naar Marumba, een beetje the middle of nowhere waar zich een psychiatrisch centrum bevind. Maar de moeite waard voor een bezoekje.

Donderdag gaan we dan terug naar het ziekenhuis en vrijdag vertrekken we om 6u ’s morgens richting Katavi, nationaal park op safari! Normaal gezien zouden we zondagavond terug zijn dus mag je waarschijnlijk maandag een uitgebreid verslag verwachten.

Tot de volgende..
Hoe gaat het eigenlijk met jullie want de reacties zijn hier maar povertjes :-)… Uit het oog uit het hart? :-)

Xx

Shanon, Karen & Anouk