Hoi vrienden!

Ondertussen zijn onze eerste campagnes achter de rug. Woensdag gingen we naar een middelbare school aan de rand van Kigoma. We waren van plan om Form 1 & 2 te doen, ale zo was het eigenlijk afgesproken! Maarja in Afrika gebeurt alles onverwachts natuurlijk. We konden het enkel met Form 1 doen, maar dit was beter dan niets. Na een uurtje en een half te wachten werden alle studenten samengeroepen. Ze moesten allemaal hun stoel nemen en buiten onder de boom komen zitten. Voor ons werden er tafels en stoelen gebracht. Wanneer alle 150 leerlingen zich geïnstalleerd hadden konden we beginnen. We begonnen met een kleine introductie maar het werd al snel duidelijk dat Engels hier niet echt begrepen werd. Gelukkig hadden we 2 broeders, Trèsor en Julius, bij ons die alles wat konden vertalen naar het Swahili. Uiteindelijk hebben we ze toch veel zaken bijgeleerd die ze nog niet wisten. Ze waren heel actief en hadden veel vragen dat is altijd leuk natuurlijk. Na 80 minuten zat onze eerste campagne erop en keerden we terug naar Kigoma city. Daar kochten we ons een plaatselijke specialiteit, gegrilde maïs.

’s Avonds hadden we geen eten in ons huisje want onze kok was ziek dus hadden we maar een brood gekocht. Er was geen elektriciteit toen we er aankwamen dat was weer een tegenvaller. We zochten ons dan maar wat lectuur om ons bezig te houden. Na een uurtje of 2 hadden we terug elektriciteit dus besloten we nog een aflevering van ‘Van vlees en bloed’ te kijken.

Donderdag hadden we geen campagne dus gingen we nog een dagje stage doen in het ziekenhuis. Toen we er aankwamen zagen we geen andere studenten. Dat vonden we natuurlijk heel goed nieuws. Meer werk voor ons! ;) Er waren 4 dames in arbeid en 3 dames net bevallen. We wouden ons meteen nuttig maken dus vroegen aan de vroedvrouw wat we konden doen. Haar antwoord was: ‘Mopping’. Dus namen we wat water en 3 aftrekkers en begonnen we een beetje te kuisen. En dat was nodig. We vonden lege ampulletjes, spuiten met de naald nog op, plastiek,… onder de bedden. Het was een man die de nacht had gehad! Dat verklaart veel. J. Na het kuisen konden we ons met de patiënten bezig houden. De vroedvrouw onderzocht eerst de dame, daarna mocht Anouk, bij de volgende was het de beurt aan Karen. Ze stonden er allemaal goed voor dus we zagen de bevallingen al komen! Daarna was er een even een momentje niets te doen dus mochten we ons in de zetel installeren. Na een kleine pauze was het zover. De eerste dame was volledig. Anouk deed haar 2 paar handschoenen aan en zette zich klaar. Na enkele keren persen werd een gezond jongetje geboren. De dame was heel dankbaar. Nadat de placenta geboren was, controleerde de vroedvrouw op mogelijk rupturen. Ze was intern gescheurd dus ging de vroedvrouw een dokteres halen. Blijkbaar was zij ook niet instaat om het te hechten dus moest de dame naar een ander ziekenhuis gebracht worden. Terwijl we aan het wachten waren op het vervoer was het mijn beurt om een bevalling te doen. Ik bracht een meisje op de wereld. Ze was niet gescheurd. Alles was in orde. Ondertussen kon de andere dame getransporteerd worden. Anouk ging mee om het kind te dragen en Shanon ondersteunde de vrouw. Terwijl bleef ik bij een dame die ondertussen ook volledig was. Uiteindelijk is zij pas 2 uur later bevallen en heeft de vroedvrouw de bevalling gedaan. Het jongetje had een beetje last van slijmpjes dus besloot de vroedvrouw om te aspireren. Ze vroeg aan mij om een infuusleiding te nemen. Ik verstond nog niet goed waarom maar dat werd snel duidelijk. Ze knippen er een stuk van tussen en sluiten dat aan op de aspirator die met de voet bediend moet worden. Een slimme oplossing vonden we dat. Maar het was weer een leuk dagje. In de geboorteboek stond de stand op 245 geboortes voor de maand maart. We zullen hier wel nog wat ervaring opdoen.

Na onze werkdag keerden we terug naar Aqua Lodge, maar daar was geen elektriciteit. Dus gingen we maar naar boven. We kochten nog een pak pasta en een brood in de hoop dat er boven wel elektriciteit was. Maar helaas we hadden geen geluk dus gingen we maar voor brood met banaan. Uiteindelijk is de elektriciteit wel aangesprongen en keken we de laatste aflevering van ‘Van vlees en bloed’.

Dan komen we weer bij de laatste dag van de week: vrijdag. Vandaag hadden we terug campagne, deze keer hadden we form 3. Hun Engels is al beter maar toch nog niet volledig wat het moet zijn, dus hadden we gelukkig Julius en Lucas weer om te vertalen omdat we dit toch belangrijke informatie vinden die ze allemaal moeten weten en begrijpen. Wat ons opviel vandaag was dat er heel wat vragen en opmerkingen dezelfde waren als die van form 1.. Zo vroegen ze weer hoelang het virus overleeft buiten ons lichaam en wat als een kindje een condoom vindt en dat in haar/zijn mond steekt kan dat dan ook besmet worden, hoelang blijft het virus aanwezig in het lichaam van een dood persoon, en hoe is het hiv-virus ontstaan, waar is het begonnen… En zo gingen de vragen maar door dus ze zijn altijd wel heel aandachtig en zijn niet beschaamd om antwoorden te geven of vragen te stellen. Zo heeft zelfs een van de jongens vooraan komen demonstreren hoe je een condoom correct aan doet. En hij deed het echt goed, gaf heel veel informatie, we moesten niets aanvullen!

We komen altijd tot de theorie adhv stellingen waarbij zij moeten zeggen juist of fout en 1 stelling zorgt toch telkens weer voor wat discussie tussen de leerlingen. Namelijk de stelling: Kan HIV/AIDS genezen worden. Sommigen geloven hier namelijk in de alternatieve geneesmiddelen die gegeven worden door een plaatselijke medicijnman die beweert dat ze HIV genezen. Anderen gaan dan in de aanval en zeggen dat dit helemaal niet wetenschappelijk bewezen is. Wij maken dan ook altijd nog eens duidelijk dat er inderdaad momenteel nog geen medicatie is dat HIV kan genezen. En we vermelden ook nog eens duidelijk waar ze zich kunnen laten testen en waar ze gratis condooms kunnen halen.

Het is altijd weer een beleving met die studenten! Zo vroeg een 15-jarige ook Anouk haar telefoonnummer maar die heeft ze wijselijk maar niet gegeven.

Straks gaan we uit pure nood nog maar eens eten, ‘onzen boy’ is al een paar dagen afwezig wegens een sterfgeval in zijn familie dus hebben we al 3 dagen geen eten gehad. En gisteren en eergisteren was er dan ook geen elektriciteit dus konden we zelf ook niets koken waardoor het boterhammen waren maar die zijn we nu dus beu en we willen nog eens iets lekker en warm eten! Dus trakteren we onszelf op een etentje!!

Toedels

Shanon, Karen & Anouk