We zijn alweer woensdag vandaag.. Maandag zijn onze 2 leerkrachten hier gearriveerd, jammer genoeg is hun bagage niet gevolgd! Maar deze hebben ze eindelijk vandaag toegekregen!

Maandag zijn we weer naar Ujiji Health Centre gegaan, spijtig genoeg moesten we vaststellen dat er weer nieuwe studenten (uit Tanzania) stonden. Dit betekent dus werk delen en minder bevallingen voor ons! Wij waren een vrouw aan het volgen, Karen had haar onderzocht. Dus meestal doen wij dan de bevalling van de vrouw(en) die we volgen. Maar dit liep vandaag een beetje anders, doordat we de taal nog niet echt machtig zijn, hebben we de bevalling gemist.. De vrouw riep een verpleegkundige, ze had blijkbaar persdrang en plots hoorde we een baby huilen, daar was hij dus al. En het was blijkbaar de dag ook om snel te bevallen want 2 andere vrouwen volgden haar voorbeeld ook nog. Zoals Karen zo mooi zei: ze vallen eruit gelijk regen uit de lucht

Omdat uiteindelijk bijna alle vrouwen waren bevallen, besloten we om terug kindjes te gaan wegen. De verpleegkundige was heel blij met onze komst want de opkomst vandaag was massaal. Na het wegen schoven we samen met de verpleegkundige door naar de vaccinatieruimte, dezelfde verpleegkundige moest dit vandaag ook doen. Daar zat het ook goed vol,we hebben dan aan de lopende band kindjes gevaccineerd zodat het toch snel gedaan was, het was een goed teamwerk!!

Dinsdag zijn we ook naar Ujiji gegaan en onze leerkrachten kwamen ons daar bezoeken samen met Jean-Michel en Katrien. We waren terug de kindjes aan het wegen want uitzonderlijk lag er geen enkele vrouw in arbeid. We hebben ze dan een rondleiding gegeven samen met de matron (de hoofdvroedvrouw) en Jean-Michel was onder de indruk van ons werk (‘Oh what a job’), ook kon hij maar niet genoeg krijgen van al die baby’tjes! Omdat het vandaag dan ook kalm was, hebben we ook wat foto’s genomen. Die kan je hier zien op ons blog en ook op picasa zijn ze terug te vinden: https://picasaweb.google.com/102431347204852756049/TheAfricanWayOfLifeTanzania
Daarna hebben we ook nog enkele prenatale consultaties mee gevolgd. Men maakt hier ook gebruik van de zwangerschapsschijf, men voert de handgrepen van Leopold uit, beluisteren de harttoontjes met de Pinard en doen een fundusmeting. Dan voert men hier vaak ook nog een HIV-test uit en krijgt elke zwangere vrouw een soort bonnetje waarmee ze om een gratis muskietennet mag! Ook krijgen alle zwangere vrouwen 3 inentingen tegen Tetanus.

’s Avonds hadden we dan supervisiegesprek met onze leerkrachten bij Katrien thuis. Na de nodige babbel voor school, hebben we gezellig wat bijgepraat over vanalles en nog wat! Ook had mevr. Goedemé aan ons gedacht door M&M’s mee te brengen, dank uuuu!! Het was een leuke avond!

Vandaag (woensdag) hadden we dan terug HIV-campagne. Het was weer interessant, bij de stelling kunnen we onszelf beschermen tegen hiv kwamen wel zeer originele en creatieve antwoorden deze keer. Zo zei de ene dat we ons tot 1 partner moesten beperken en trouw moesten zijn aan die partner. Dat is nog niet zo een slecht antwoord! Daarop zij iemand dat we gewoon geen seksuele betrekkingen meer mochten hebben dat we ons moesten onthouden. Waarop dan de reactie kwam dat de jongens dan maar moesten masturberen. Een andere jongen zat dan toch in met de vrouwen onder ons en vroeg wat moeten de vrouwen dan doen? Waarop een andere jongen weer zei, zij moeten iets zoeken dat op een penis trekt, zoals bv. een banaan! Weer iemand anders had dan nog een beter idee hij vond dat mannen altijd te veel drang hebben tot seksuele betrekkingen en dat het beter zou zijn als we heel de boel dichtplakken met superglue! De studenten waren dus in een heel creatieve bui! We hebben dan maar duidelijk gemaakt dat een condoom gebruiken waarschijnlijk wel de makkelijkste oplossing zou zijn en ook het aantal partners beperken!

En daar eindigde hun bui nog niet!! Zo dachten ze ook te weten dat er in koudere gebieden meer HIV was omdat daar de mensen meer vrijen om het warm te krijgen.

Schaamte om te praten over dit onderwerp hebben de leerlingen dus helemaal niet, daar hadden we in het begin een beetje schrik voor maar dat was dus voor niets nodig. Ze flappen er alles gewoon uit, soms wel onder luid gejoel en gelach van hun medestudenten.

We kijken al uit naar onze volgende campagne, wie weet welke ideeën horen we dan weer.

We keep u posted!
Karen, Shanon & Anouk